Między wiarą a słowiańskimi wierzeniami – recenzja książki „Kołatanie” Artura Żaka
3 min czytania
Autor grafiki: Eden Król / Okładka: Wydawnictwo Literatura Inspiruje
Powieść obyczajowa, przeplatana wierzeniami słowiańskimi z wiarą chrześcijańską, której akcja rozgrywa się w XX-wiecznej Polsce, czyli Kołatanie Artura Żaka. Książka z gatunku literatury pięknej, opowiadająca o pewnym chłopaku, przygotowującym się do egzaminu na studia, jednocześnie spędzającym czas na wsi u babci. Powieść przepełniona realizmem magicznym, zmianami ustrojowymi w Polsce, a także o realiach życia codziennego z fantastycznymi elementami w tle.
Kołatanie to debiut powieściowy Artura Żaka, wcześniej ukazały się jego trzy inne publikacje, a mianowicie: trzy tomy opowiadań Życie o smaku umierania, wyróżnionej Nagrodą Feniks 2022, biografii Życie w rytm Bożych nut. Opowieść o biskupie Józefie Zawitkowskim, a także książki Miecz św. Michała Archanioła, która jest duchową podróżą do źródeł chrześcijaństwa i Europy. Autor mieszka w Łowiczu, gdzie ma własną firmę, w której łączy biznes oraz zafascynowanie Afryką.
Fabuła
Powieść ta jest intertekstualną podróżą doznań wierzeń słowiańskich, nawiązań do klasycznej literatury polskiej, a także wiary chrześcijańskiej. Od samego początku czuć aurę tajemniczości, która zostaje z czytelnikiem aż do końca. Główny bohater, czyli dziewiętnastoletni Piotr, zaczyna dostrzegać pewne nadprzyrodzone zjawiska, które łączą się z wierzeniami babci opłakującej zmarłego męża. Wnuk między zwykłym codziennym życiem oraz nauką do egzaminu zaczyna widzieć ducha dziadka, czy słyszeć niepokojące odgłosy. W miarę jak Piotr odkrywa tajemnicę rodziny oraz wsi, tak czytelnicy zaczynają odkrywać historię Bronka, czyli dziadka Piotra. Bronek nawet po śmierci stara się być blisko rodzinny; pragnie chronić ich przed złem. Powieść prowadzi czytelnika przez labirynty historii i wspomnień, a także pozostawionych tajemnic z przeszłości.
Kołatanie jest utworem mocno osadzonym w historii Polski, akcja dzieje się w województwie łódzkim i odsłania tym samym rzeczywisty obraz wsi wraz z jej mieszkańcami. Postacie pokazano jako wielowymiarowe elementy powieści, z którymi czytelnik może się utożsamić. Niektórzy są zagubieni i nie potrafią się odnaleźć w nowej rzeczywistości, gdzie ustrój kraju został zmieniony.
Odczucia
Jest to powieść, która od początku porywa czytelnika, jednak w trakcie czytania w pewnych momentach staje się męcząca, bądź zbyt niepoukładana, lecz na koniec wszystko łączy się w całość. Wielość przeplatających się wątków, płaszczyzn czy postaci wprowadza odrobinę chaosu. Klimat wierzeń słowiańskich, polskiej wsi i wiary został oddany w bardzo dobry sposób. Czuć atmosferę polskiego lata w małym miasteczku, które otoczone jest polami oraz lasami.
Realizm magiczny wsi został w ciekawy sposób zrealizowany, tym bardziej, że przeplatał się z historią kraju. Zakończenie jest równie wciągające jak początek, zostawia czytelnika z pewnymi refleksjami odnośnie życia oraz zastanowieniem się dokąd zmierza świat. Podział historii na czasy obecne, a także przeszłe był ciekawym, urozmaicającym całą powieść zabiegiem. Ostatecznie Kołatanie jest warte przeczytania, szczególnie w porze letniej. Jednak na zimowe wieczory również będzie ciekawą pozycją, gdyż pozwala głębiej wczuć się w całą atmosferę – nie tylko magiczną oraz fantastyczną aurę wierzeń słowiańskich, ale przede wszystkim wiary chrześcijańskiej. Połączenie wiary chrześcijańskiej ze słowiańską wypadło naprawdę dobrze. Wątki społeczne, historyczne, chłopskie, filozoficzne a nawet kryminalne choć wprowadzały momentami chaotyczną mieszankę, to zostały dobrze ze sobą połączone.
