,,Nadchodzi chłopiec” – recenzja książki

Han Kang, czyli koreańska noblistka, jest autorką opowieści pt. Nadchodzi chłopiec. Książka ta opowiada o wojnie, niesprawiedliwości, niewinnych ofiarach i buncie przeciwko władzy. Czytelnik może spojrzeć na krwawy świat oczami dziecka. Historia zabiera odbiorcę w podróż, po której ciężko powrócić do zwyczajnego dnia. Dlaczego jeszcze warto mieć ją w swojej biblioteczce? 

Han Kang to koreańska pisarka, która w 2024 roku otrzymała literacką Nagrodę Nobla za „prozę poetycką, w której konfrontuje się z historycznymi traumami i ukazuje kruchość życia ludzkiego”. Urodziła się w  1970 roku w Kwangju. Zadebiutowała w 1993 r. wyborem wierszy opublikowanym w piśmie Munhak-gwa Sahoe (Literature and Society), za to prozatorki debiut miał miejsce w 1995 r. z wydaniem zbioru opowiadań Miłość Yeosu. W jej dorobku literackim pojawiają się między innymi takie powieści jak Lekcje greki, Nie mówię żegnaj, Biała elegia, Wegetarianin, czy właśnie Nadchodzi chłopiec. 

Niewinna śmierć

Książka Nadchodzi chłopiec światową premierę miała w 2014 roku. Jednak jej polskie tłumaczenie pojawiło się dopiero w 2020 roku. Składa się ona się z sześciu rozdziałów oraz epilogu. To wystarczyło, żeby pokazać bezwzględność ludzi wobec innych. W swojej książce autorka przedstawiła protesty przeciw władzy, a także walkę o sprawiedliwość w Południowej Korei, która przeobraziła się w krwawą rzeź niewinnych ludzi, a w tym pewnego chłopca. Tong-ho, mimo tego, że wyszedł z podniesionymi rękami i poddał się, został zabity. Jego śmierć wpłynęła na losy innych bohaterów.

Rozpoczęło to opowieść o tragicznej niedoli krwawej masakry w południowokoreańskim Kwangju od 18 do 27 maja 1980 roku. Autorka przedstawia losy zwykłych ludzi: przyjaciela chłopca, redaktorki, która walczy o publikację ocenzurowanej książki dotyczącej wiosennej rzezi obywateli, a także młodej pracownicy fabryki, czy pogrążonej w żałobie matki chłopca Tong-ho i kilku innych. Han Kang tworzy narrację z opowieści wielu bohaterów: żywych, jak i  martwych, którzy zwracają się do siebie nawzajem, czasami nawet przebijają się przez czwartą ścianę, zwracając się do czytelnika. Postacie zmagają się nie tylko z zamieszkami, ale również są torturowani, więzieni, a ich psychika zostaje rozbita. Trauma pozostaje w nich do końca życia.

Bunt

Masakra w Kwangju miała charakter starcia ludności cywilnej (głównie studentów i młodzieży) z wojskiem i policją. Krwawe stłumienie demonstracji skierowanych przeciwko zamachowi stanu z 12 grudnia 1979 roku i rządom wojskowej dyktatury generała Chun Doo-hwana. W okresie jego panowania cały krwawy mord w południowokoreańskim mieście określano jako spisek komunistów zmierzający do obalenia rządu. Po obaleniu dyktatora rebelię określa się jak próbę przywrócenia demokracji, a rząd oficjalnie przeprosił za ten incydent. Ofiary pochowano na upamiętniającym wydarzenie cmentarzu. Ich liczba nie jest dokładnie znana historykom.

Odbiór

Nadchodzi chłopiec jest utworem niezwykle poruszającym, jak i naturalistycznym. Niektóre momenty opisano w sposób bardzo drastyczny. Dzięki temu powinny pozostać w czytelniku na długo, tym samym wzbudzając w nim falę emocji. Przedstawiona na początku historia ukazana z perspektywy drugiej osoby pozwala zagłębić się bardziej w książkę. To jakby czytelnik znajdował się osobiście na polu bitewnym jakim jest miasto i przeżywał to wszystko samemu. To opowieść, gdzie wcielamy się w tak młodego bohatera, tym samym widzimy świat jego dziecięcymi oczami. Książce dramatyzmu dodatkowo dodaje fakt, że mały chłopiec poszukuje ciała swojego przyjaciela, a dokładnie opisane zmasakrowane zwłoki przyprawiają o mdłości.

Tragedia opisana w utworze jest całkiem podobna do wielu wydarzeń w historii świata, wielu mordów niewinnych osób. Każda z nich jest ogromnym dramatem zostawiającym ziejące rany na naszym świecie. Nadchodzi chłopiec pozostawia czytelnika z wieloma pytaniami związanymi z naturą ludzką, dobrem i złem, upadkiem cywilizacji czy niepewnej przyszłości.

Podsumowanie

Niezwykła książka niezwykłej autorki, opowiadająca o ludzkiej niesprawiedliwości, o pragnieniu spokojnego życia i pokoju. Uważam, że jest ważną pozycją do przeczytania ukazującą nie tylko ludzką niedolę, ale również zajmuje się ukazaniem rozmyślań egzystencjalnych. Han Kang w sposób spójny przechodzi od zwyczajnej poważnej narracji do poetyckiej skupiającej się na wewnętrznych przeżyciach bohaterów. Jednym z ważniejszych przekazów, który autorka chciała pokazać, to że istotą wszelkiego zła jest przemoc.