To jedna z najzdrowszych kuchni świata. Jednocześnie zadziwiająca swoją świeżością i prostotą. Co charakteryzuje grecką dietę? Tutaj owoce dojrzewają pod upalnym niebem, nabrzmiałe są od witamin i ociekają życiodajnymi sokami. Warzywa mienią się i błyszczą intensywnymi kolorami. Z ogrodów i doniczek roztacza się woń świeżych ziół. A Dionizos* dba, aby nigdy nie brakło wina na stołach.

Chyba najbardziej rozsławioną na świecie potrawą z tego kraju jest „sałatka grecka”, nazywana przez miejscowych choriatiki, czyli po prostu sałatką wiejską. Jej podstawą są różne rodzaje sałat – w Polsce najczęściej używa się odmiany lodowej lub karbowanej, zaś w samej Grecji najczęściej spotkamy odmianę rzymską. Do tego pomidory, świeże ogórki, papryka, cebula (najlepiej czerwona) i oczywiście oliwki. Tych również istnieje wiele rodzajów. Tak naprawdę wszystkie pochodzą z tych samych drzew, a ich kolor zależny jest od momentu ich zbierania. W północnej Europie najchętniej kupujemy te uprzednio wydrylowane. Kto jednak zasmakuje w oliwkach sauté, nie będzie narzekał na znajdującą się w nich pestkę. Aby sałatka była gotowa, należy dodać fety lub innego koziego sera. Całość polewamy oliwą i posypujemy ziołami.

Równie popularną potrawą jest briam. Do jej przyrządzenia nie są potrzebne nam specjalne umiejętności. Wystarczy, że pokroimy wybrane warzywa (najczęściej będą to: pomidory, papryka, cukinia, bakłażan, cebula) i będziemy je smażyć na wolnym ogniu. Jak do niemal każdej potrawy greckiej, dodajemy świeżych ziół i oliwy. Daniem, które zasmakuje każdemu jest musaka. To nic innego, jak zapiekanka z mięsa mielonego, bakłażanów, ziemniaków i sosu pomidorowego. Jest to jedna z najpopularniejszych potraw greckich, lubiana zwłaszcza przez obcokrajowców. Powszechnie uwielbiana jest także nadziewana papryka. Farsz robiony jest z mięsa mielonego oraz ryżu z dodatkiem ziół.

Najchętniej spożywanym mięsem w państwie jest baranina. Kuchnia śródziemnomorska słynie jednak z wszechobecności owoców morza. Krewetki, kalmary, małże czy ośmiornice to zaledwie początek listy wodnych smakołyków. Najczęściej podaje się je w sosie własnym z dodatkiem czosnku lub duszone w winie. W kuchni wykorzystuje się nie tylko owoce winogron, ale także ich liście. Zawija się w nie mięso mielone z ryżem lub sam ryż – to grecka wersja gołąbków. Dość nietypowym, ale kultowym daniem Grecji są kefalaki. Są to pieczone baranie lub kozie łby, z których wyjada się móżdżek, oczy i język.

Kuchnia grecka z pewnością nie istniałaby bez oliwy z oliwek. Choć w Polsce mało kto przywiązuje wagę do jej pochodzenia, metody wyrabiania czy rodzaju, tutaj jest to niezwykle ważne. Oliwa służy do smażenia, gotowania, polewania zarówno sałatek, jak i pieczywa. Zamawiając cokolwiek w restauracji, dostaniemy jako przystawkę koszyk pieczywa i oliwę – spokojnie, płacić za tę przystawkę nie musimy.

Koniecznie trzeba też skosztować tutejszego ouzo – wódki anyżowej, doprawianej często koprem włoskim (popularnej także w innych krajach basenu morza Śródziemnego). Zazwyczaj pija się ją w wysokich podłużnych szklankach. Naturalnie przezroczysta, po zmieszaniu z wodą staje się mętnie biała. Warto pamiętać o greckich winach, których smak i aromat ceniony był już od starożytności.

Kali orexi (smacznego)!

* W mitologii greckiej bóg dzikiej natury, winnej latorośli i wina

Fot. Marlena Orzechowska