Seler i jego niesamowite właściwości

Seler stanowi podstawę wielu diet odchudzających: ma bardzo mało kalorii, a swoim smakiem jest w stanie zastąpić sól. Doskonale sprawdza się jako składnik rozmaitych sałatek i dodatek do wielu dań. Dlaczego warto go jeść? 

Jego właściwości znano już w czasach starożytnych, uważano go wtedy za świetny środek uspokajający. Ponadto od wieków kojarzono to warzywo z męskością – dlatego właśnie Grecy do wieńców dla zwycięzców wplatali łodygi selera. Polecano go również jako naturalny afrodyzjak.

Bogactwo minerałów

W tym niepozornym warzywie znajduje się dwukrotnie więcej witaminy C niż w cytrusach. Zawiera także kwas foliowy, witaminę PP, B oraz E, nazywaną witaminą młodości. Posiada również takie minerały jak: fosfor, potas, wapń, żelazo czy cynk. Regulują one gospodarkę wodną w organizmie, dzięki czemu seler dba o nasze nawodnienie (w 94% składa się z wody). 

W celu zachowania swoich cennych właściwości seler powinien być świeży i dobrze przechowywany. Po zakupie należy go umyć, owinąć w torebkę i trzymać w lodówce. 

Koi nerwy 

Seler dzięki potasowi i magnezowi doskonale wpływa na prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego. Dzięki niacynie obniża poziom hormonów stresu w organizmie. Niektórzy zalecają jedzenie selera tuż przed pójściem spać – wpływa na lepszy sen. Ponadto dieta bogata w seler oczyszcza organizm z toksyn, między innymi z kwasu moczowego, którego nadmiar odkłada się jako kryształki w stawach.  

Seler dla zdrowych i mocnych kości 

Witamina K jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania osteokalcyny, czyli hormonu białkowego, który występuje głównie w kościach. Ze względu na dużą zawartość tej witaminy w swoim składzie seler wpływa na zwiększenie gęstości mineralnej kości i zmniejsza ryzyko złamań. 

Poza tym regularne spożywanie, bogatych w witaminę A, łodyg selera zmniejsza ryzyko wystąpienia zaćmy i zwyrodnienia plamki żółtej.

Kto powinien unikać selera? 

Niestety mimo swoich właściwości nie jest to warzywo dla każdego. Szczególnie powinny unikać go osoby, które borykają się z kamicą moczową. Nie jest on również wskazany dla tych, którzy chorują na osteoporozę.