W tym roku mija 400. rocznica śmierci Williama Szekspira. Z tego powodu Gdański Teatr Szekspirowski zorganizował wiele atrakcji i przez cały dzień (23 kwietnia) w Gdańsku czuć było ducha angielskiego dramatopisarza.
Urodził się najprawdopodobniej w tym samym dniu co zmarł. Napisał trzydzieści osiem sztuk dramaturgicznych, sto pięćdziesiąt cztery sonety, a także wiele utworów innych gatunków. Nosi zaszczytne miano jednego z najwybitniejszych pisarzy na świecie oraz narodowego poety Anglii. Zreformował teatr, a wiele wymyślonych przez niego neologizmów (niektórzy szacują, że ponad 600 słów!) weszło na stałe do angielszczyzny. Jako jeden z nielicznych artystów popularnością cieszył się także za swojego życia i wciąż jest jednym z najczęściej czytanych i wystawianych na deskach teatru dramatopisarzem.
W 2016 roku, z okazji 400. rocznicy śmierci Williama Szekspira na całym świecie odbędą się wydarzenia mające na celu uhonorowanie dramaturga i jego twórczości. Gdańsk także postanowił wziąć udział w tych obchodach. Przez cały dzień (23 kwietnia) w Gdańskim Teatrze Szekspirowskim oraz jego okolicach czuć było ducha Szekspira.
W ramach projektu The Complete Walk, organizowanym przy współpracy z londyńskim teatrem The Globe, na 37 ekranach, rozmieszczonych w przestrzeni drewnianych galerii Sali Głównej GTS można było oglądać wszystkie sztuki Szekspira w formie 37 miniatur filmowych. Co ciekawe, filmy zostały zrealizowane w miejscach, w których dramatopisarz umieścił ich akcję, i tak między innymi można było zobaczyć Sen Nocy Letniej w lesie w Surrey (Anglia), Henryka VIII w Pałacu Hampton Court czy Otello na Cyprze.
Skoro była to rocznica śmierci to nie mogło obyć się bez żalu i… duchów. Spod Zielonej Bramy, ulicami Gdańska przemaszerował kondukt żałobników razem z czterystoma płaczkami i płacznikami, aż do Teatru Szekspirowskiego, na murach którego odbył się happening i artystyczny finał.
Czy jednak William Szekspir był kiedykolwiek w Gdańsku? Czy pił Goldwasser? Czy myślał o kolejnej sztuce spacerując wzdłuż Motławy? Czy wystąpił kiedyś wraz z The Globe na jednym z Jarmarków Dominikańskich? Cóż, tego nie jesteśmy pewni, ale wiemy, że od 1993 roku Szekspira słychać na Gdańskiej starówce. Właśnie w tym roku z inicjatywy Fundacji Theatrum Gedanense, utworzonej przez prof. Jerzego Limona oraz pisarza Władysława Zawistowskiego powstał festiwal „Gdańskich Dni Szekspirowskich”. W 1997 roku, z okazji obchodów tysiąclecia miasta, impreza przekształciła się w międzynarodowy Festiwal Szekspirowski.
Co roku, w okresie wakacyjnym do Gdańska i okolic przybywają grupy teatralne, reżyserzy, aktorzy, dramaturdzy, szekspirolodzy oraz wszyscy miłośnicy brytyjskiego dramaturga i teatru elżbietańskiego. Spektakle odbywają się w plenerze, na deskach teatralnych oraz w wielu innych zaskakujących miejscach (np. w kościele św. Jana, w dawnej fabryce Karabinów na Dolnym Mieście czy Stoczni Gdańskiej).
Młodzież szkół średnich oraz studenci mogą wziąć udział w warsztatach teatralnych i multiartystycznych prowadzonych przez polskich oraz światowych mistrzów w Letniej Akademii Szekspirowskiej. W ramach festiwalu przyznawana jest nagroda Złotego Yoricka na najlepszą inscenizację sztuki Szekspira.
Gdański Festiwal Szekspirowski stał się inicjatorem Europejskiej Sieci Festiwali Szekspirowskich, w której skład wchodzą Festiwale Szekspirowskie z Polski, Rumunii, Węgier, Niemiec, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Czech i Armenii.
Fundacja Theatrum Gedanense prowadzi działalność artystyczną i edukacyjną, mającą na celu upowszechnianie kultury teatralnej oraz promocję młodych talentów i artystów. Dzięki ich staraniom i pracy udało się odbudować Gdańską Szkołę Fechtunku – Teatru Elżbietańskiego, nawiązującego do budynku pierwszego publicznego teatru istniejącego w Gdańsku od XVII do XIX wieku. Autorem innowacyjnego projektu Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego jest włoski architekt Renato Rizzi. Otwierany dach ma umożliwić pokazywanie spektakli pod gołym niebem, czyli tak, jak to miało miejsce pierwotnie w tradycyjnych teatrach elżbietańskich. Podczas obchodów 400. rocznicy śmierci Szekspira wszyscy zwiedzający mieli okazję zobaczyć jak teatralna scena wygląda w świetle dziennymi – a prezentuje się fenomenalnie!
fot. Maja Bieńkowska
