Levi Strauss i historia dżinsu

Yves Saint Laurent, założyciel słynnego dziś domu mody YSL, powiedział kiedyś, że żałuję, że nie wynalazł dżinsów. Według niego są najbardziej spektakularne, praktyczne i nonszalanckie. Dżins stał się podstawowym element garderoby większości z nas, a jego historia ma ponad 160 lat.

Pierwotnie materiał powstał do szycia strojów dla pracowników portów. Słowo „jeans” pochodzi z francuskiej Genui (czyli Gênes, stąd nazwa) miasta w północno-zachodniej części Włoch, gdzie wyrabiano z tego materiału odzież marynarską i namioty.

Jednak dopiero Oscar Levi Strauss – Niemiec żydowskiego pochodzenia, wykorzystał ten materiał do zbudowania potężnego biznesu. Początkowy sukces interesów zawdzięcza Amerykańskiej gorączce złota, która miała miejsce w połowie XIX wieku. Poszukiwacze złota, klęczący dniami nad rzekami, poszukiwali stroju odpornego na przetarcia i rozerwania. Dżins okazał się idealnym rozwiązanie.

W 1852 roku Levi Strauss otworzył firmę tekstylną w San Francisco. Razem z krawcem Jacobem Davisem wykorzystali miedziane nity, wzmocnili nimi materiał i w 1873 roku stworzyli pierwszy roboczy kombinezon. Aby sprostać rosnącym oczekiwaniom rynku, firma zaczęła się rozwijać. Po kostiumie dla robotników uszyto ogrodniczki. Kilka lat później, w 1905 roku, powstał kultowy model bootcut, czyli znane i kochane Levi’s 501.

Swoją sławę dżins zawdzięczają też Kowbojom. Kiedy spodnie zaczęły pojawiać się w westernach w latach 30 ubiegłego wieku, przeniknęły do mody masowej. W roku 1934 firma Levi Strauss & Co. zaproponowała pierwszy model dla kobiet – Lady Levi’s 701. Rok później w amerykańskiej edycji magazynu „Vogue” pojawiła się reklama przedstawiająca kobietę ubraną w dżinsy, opatrzona wskazówką, by nosić tego rodzaju spodnie „w sposób naturalny, nisko na biodrach, tak jak robi to twój ulubiony kowboj”.

Wraz z amerykańskimi żołnierzami w czasach II wojny światowej, dżinsowa odzież trafiła do Europy. Po wojnie zadomowiły się w ubiorze codziennym i stały się symbolem amerykańskiego stylu życia.

Nosił je Marlon Brando w filmie „Dziki” i James Dean w „Buntowniku bez powodu”. Dzięki nim spodnie te stały się symbolem buntu i zyskały olbrzymią popularność wśród ówczesnej młodzieży. Dżinsy rozpowszechniły wielkie gwiazdy kina — Marilyn Monroe, Audrey Hepburn i Brigitte Bardot. Szokując opinię publiczną, utorowały kobietom drogę do noszenia dżinsowych spodni, wcześniej przeznaczonych wyłącznie dla mężczyzn.

W latach 70. pojawiły się spodnie dzwony, chętnie noszone przez hipisów. Dopiero w latach 80. nastąpił wielki dżinsowy boom – nosili je wszyscy. Pojawiły się kurtki, koszule i spódnice. Dżins stał się uniwersalnym materiałem, który nadawał się nie tylko do produkcji spodni.

Strój pierwotnie noszony przez górników i kowbojów, rozpowszechniony przez gwiazdy Hollywood i rock’n’rolla. Początkowo miał służyć do pracy przy płukaniu złota. Dzisiaj jest nieodłączną częścią codziennego ubioru, a Levi’s to marka, która już niemal każdemu kojarzy się z dżinsami.