Sardynia od kuchni

Kuchnia Sardynii ma ponad tysiąc lat. Odwiedzający sardyńskie miejscowości uważają wyspę za raj na ziemi, między innymi ze względu na tamtejsze owoce morza. Jednak ku zdziwieniu wielu, dzisiejsza kuchnia Sardynii opiera się bardziej na mięsie niż rybach.

Sardyńska kuchnia różni się od włoskiej. Nie jada się tam w zasadzie makaronów, ale podaje się je na życzenie w restauracjach i barach dla turystów. Dużo bardziej popularna jest pizza.

Sardynia to przede wszystkim kuchnia pasterzy i rolników. Stało się tak za sprawą najazdów Kartagińczyków i Rzymian. Rdzenni mieszkańcy wyspy byli zmuszeni uciekać w głąb lądu, gdzie osiedlali się w niesprzyjających obszarach górskich. Nic więc dziwnego, że zajęli się myślistwem i pasterstwem. Stąd podstawą kuchni sardyńskiej jest głównie cielęcina, baranina, jagnięcina, wieprzowina i dziczyzna.

Potrawy były przez wieki grillowane lub pieczone na ogniu. Z tego względu najsłynniejszym daniem (szczególnie na  wzgórzach Barbagia) jest porceddu, czyli pieczone prosię. Mięso piecze się na otwartym ogniu godzinami, co jakiś czas jedynie przekręcając rożen. Według tradycyjnej metody (zwanej caraxiu) prosię umieszczało się w wykopanym w ziemi dołku, na którego dnie układano chrust oraz zioła. Charakterystycznym ziołem w kuchni sardyńskiej jest mirt, który nadaje potrawom niezwykły aromat. Od góry przykrywano mięso chrustem, po czym całość podpalano. Po upieczeniu mięso owijano gałązkami mirtu dla uzyskania głębszego aromatu. Obecnie jednak coraz rzadziej stosuje się ten sposób.

Najstarszą potrawą na Sardynii jest chleb, który możemy spotkać w stu różnych rodzajach. Podobno każda wioska posiada swoją własną odmianę. Najciekawszy to carasau. Występuje on pod postacią cienkiego, chrupiącego opłatka. Ciasto wyrabia się z pszenicy, ziaren kukurydzy, proszku do pieczenia i wody. Później rozwałkowuje się w bardzo cienki okrągły placek i piecze w piecu kaflowym. Niech nie zwiedzie Was jednak jego lekki wygląd – wbrew pozorom jest bardzo kaloryczny. Warto spróbować także pane coccoi oraz zwykłej focacci. Doskonałym daniem jest również pane frattau – czyli kawałki carasau zanurzone w rosole, z dodatkiem sosu pomidorowego, jajka i sera pecorino.

Miłośnicy owoców morza również nie będą zawiedzeni. Na Sardynii bowiem istnieje największa hodowla małży na świecie. Płynąc promem można dostrzec unoszące się rzędami na powierzchni wody niewielkie czarne, czerwone lub niebieskie boje (znaczą miejsca produkcji małży). Podczas pobytu na wyspie warto odwiedzić  hodowlę małży w Olbii, gdzie co roku hoduje się około 4 tys. ton tych jadalnych skorupiaków.

Morze Śródziemne oblewające linię brzegową Sardynii jest źródłem takich przysmaków jak langusty, kraby, anchois, kalmary oraz sardynki. Popularne są tam pikantne zupy rybne, noszące nazwę burrida (gęsta zupa z rekina) i cassòla. Będąc na Sardynii należy również spróbować homarów. Na północnym zachodzie, w mieście Alghero podaje się homary z dodatkiem oliwy i soku z cytryny. Homary jada się również w pomidorach lub przyrządzane są w białym winie. Stolica, Cagliari, słynie ze specjału nazywanego bottarga (sardyński kawior), czyli dojrzewającej w soli sprasowanej ikry tuńczyka. Rybie jajeczka podawane są w formie proszku przypominającego parmezan. Posypuje się nim makaron z dodatkiem oliwy.

Po obfitym posiłku warto się skusić jeszcze na pyszny deser. Lokalnym przysmakiem są sebadas (lub seadas). Jest to smażone ciasto z serowym nadzieniem, obficie polewane miodem, które dodatkowo wzbogaca się skórką cytrynową.

Rozwój pasterstwa, którym na co dzień trudnili się Sardyńczycy, zaowocował  pojawieniem się doskonałych owczych serów. To dzięki hodowanej tam specjalnej rasie owiec Razza Sarda zawdzięczamy sery Pecorino Sardo oraz Fiore Sardo.

Ze zdecydowanymi smakami kuchni Sardynii doskonale harmonizują wyraziste lokalne wina. Wśród 19 sardyńskich trunków prym wiedzie białe wytrawne wino Vermentino di Gallura. Pozostałe to czerwone  Cannonau, prawdopodobnie najstarsze na świecie oraz słodkie białe wino Moscato.

Na Sardynii każdy region, a nawet miejscowość ma swoją kulinarną specjalność. Jeśli mamy ochotę na tradycyjną kuchnię sardyńską, to najlepiej udać się do restauracji agroturystycznej. Wtedy jednak trzeba posiadać duży apetyt.