Najpierw poczułem wyrzuty sumienia. Widziałem wyrazy twarzy przypadkowych sąsiadów – niepewność, zatajone poczucie winy, ulatniające się coraz bardziej poczucie bezpieczeństwa. Wszyscy powoli zaczynali się zbierać, chwytać swoje rzeczy i uciekać, niemal szczury gonione wstydem z…