Dokładnie dziś mijają 22 lata odkąd odeszła jedna z najwspanialszych aktorek światowego kina, ikona mody i działaczka humanitarna – Audrey Hepburn.

Audrey Kathleen Ruston, bo tak brzmiało jej prawdziwe imię i nazwisko przyszła na świat 4 maja 1929 roku w Belgii, jako córka brytyjskiego bankiera o irlandzkich korzeniach i holenderskiej arystokratki. Nie dziwi więc fakt, że już jako mała dziewczynka przejawiała talent do nauki języków obcych. W późniejszym wieku porozumiewała się płynnie w aż sześciu językach – angielskim, flamandzkim, francuskim, niemieckim, włoskim i hiszpańskim. Mając 13 lat uwielbiała sztukę, balet oraz literaturę – do jej ulubionych książek należała m.in., „Heidi” i „Tajemniczy Ogród”.

Trudne początki

Szczęśliwe dzieciństwo Audrey przerywa rozwód rodziców, a niedługo potem wybuch II wojny światowej. Kiedy w 1939 roku Holandia znajduje się pod niemiecką okupacją matka aktorki, chcąc ratować córkę przed represjami, zmienia jej imię i nazwisko na niemiecko brzmiące Edda van Heemstra. Dzięki temu, podczas cały czas trwania konfliktu, dziewczyna bez problemu może pobierać lekcje baletu.

Jednak okrucieństwo wojny dosięga w końcu i ją – z powodu wielkiego głodu panującego w Holandii w 1944 roku, Audrey cierpi na poważnie niedożywienie i popada w depresję. Po wojnie, wraz z matką przeprowadza się do Londynu, gdzie rozpoczyna pracę modelki oraz występuje jako statystka w rolach drugo- i trzecio-planowych. W tym czasie przyjmuje nazwisko sceniczne „Hepburn” po dalekiej rodzinie ojca. W 1952 roku po raz pierwszy występuje w roli pierwszoplanowej w filmie „Monte Carlo Baby”, który staje się jej przepustką do wielkiego świata Hollywood.

Wielka kariera

Niecały rok później, niesamowity urok Audrey dostrzega William Wyler, reżyser filmu „Rzymskie wakacje”. Główna rola, która początkowo miała należeć do Elizabeth Taylor, w końcu przypada w udziale Hepburn. Jej filmowym partnerem zostaje Gregory Peck. Film okazuje się wielkim sukcesem, a Audrey zostaje uhonorowana Oscarem dla Najlepszej Aktorki, Złotym Globem oraz Nagrodą Brytyjskiej Akademii Sztuk Filmowych i Telewizyjnych BAFTA.

Jej kariera nabiera rozpędu. Współpracuje ze znanymi reżyserami oraz gra z największymi gwiazdami kina: Fredem Astairem („Zabawna Buzia”), Shirley MacLaine („Niewiniątka”), Carym Grantem („Szarada”), Rexem Harrisonem („My Fair Lady”), czy Garym Cooperem („Miłość po południu”). Do historii kinematografii przechodzi jej rola w filmie „Sabrina”, gdzie gra u boku Humphreya Bogarta. Na planie, Audrey spotyka Huberta de Givenchy, autora kostiumów do filmu. Między aktorką i projektantem nawiązuje się serdeczna przyjaźń, która będzie trwać do końca życia artystki. Sam Givenchy uzna Hepburn za swoją muzę.

Podczas jednego z hollywoodzkich przyjęć Audrey poznaje starszego od siebie o 12 lat Mela Ferrera, znanego w środowisku aktora i reżysera, który niedługo potem zostaje jej mężem. Dzielą zarówno życie prywatne, jak i zawodowe – wspólnie opiekują się synem Seanem i występują razem w filmie „Wojna i Pokój”, amerykańsko-włoskiej ekranizacji powieści Lwa Tołstoja.

Po rocznej przerwie Hepburn powraca w filmie „Śniadanie u Tiffaniego”, genialnej adaptacji powieści Trumana Capote’a. Pomimo niezbyt przychylnych recenzji, rola Holly Golightly przyniosła aktorce ogromną popularność. Hepburn stworzyła niesamowitą postać, jednak jak sama stwierdziła zagranie dziewczyny tak ekstrawertycznej należało do jednych z najtrudniejszych zadań w jej życiu.

Niestety wraz z rozwojem kariery, coraz bardziej niszczy się jej małżeństwo. W końcu związek Hepburn i Ferrera kończy się rozwodem. W tym samym czasie aktorka ogłasza także koniec swojej kariery. W 1968 roku ponownie wychodzi za mąż, tym razem za włoskiego psychiatrę Andreę Dottiego. Rodzi im się syn Luca, jednak samo małżeństwo nie trwa długo. Po rozwodzie, Hepburn zamieszkuje z Robertem Woldersem, holenderskim aktorem, który będzie jej towarzyszem do ostatnich dni.

Praca dla UNICEF i ostatnie miesiące życia

Pod koniec lat 8o. Hepburn angażuje się w pracę organizacji humanitarnej UNICEF i zostaje Ambasadorką Dobrej Woli. Jej własne przeżycia sprawiają, że doskonale rozumie co znaczy wojna i głód. Odwiedza potrzebujących m.in. w Sudanie, Somalii, Meksyku, Hondurasie, Ekwadorze, Wietnamie, Wenezueli i Bangladeszu. Za swoją pracę otrzymuje, z rąk prezydenta George’a Busha, Prezydencki Medal Wolności. Uczestniczenie w misjach przerywają aktorce ostre bóle żołądka. Niedługo potem lekarze stwierdzają u niej nowotwór jelita. Ostatnie miesiące życia spędza w Szwajcarii otoczona przez najbliższą rodzinę. Umiera 20 stycznia 1993 roku.

Ikona popkultury

Podobno dzielimy się na fanów Audrey Hepburn i Marilyn Monroe. Marilyn urzekała frywolnością i seksapilem, Audrey, klasą i elegancją. Obie aktorki miały ogromny wpływ na współczesną kulturę, ale to Audrey Hepburn przeszła do historii jako synonim dobrego stylu. Okrzyknięto ją najpiękniejszą kobietą XX wieku. Szczupła, nieco chłopięca w wyglądzie Hepburn, zrewolucjonizowała wizerunek kobiety w modzie. Spopularyzowała „małą czarną” oraz okulary marki Ray-Ban. Współpracowała z kilkoma projektantami mody i wiele razy gościła na okładkach takich magazynów jak Vogue czy Harper’s Bazaar.