O.S.T.R. i „Życie po śmierci” w B90

O.S.T.R. czyli Adam Ostrowski to muzyk, producent, instrumentalista, a przede wszystkim wybitny raper. Mówi się o nim, że jest jednym z najbardziej pracowitych artystów w Polsce, który na scenie osiągnął właściwie już wszystko. Mimo to, swoją ostatnią płytą udowodnił, że wciąż nie powiedział jeszcze ostatniego słowa. W najbliższy czwartek, 17 marca, potwierdzi to podczas koncertu w klubie B90.

Ten 35-latek ma na koncie 20 albumów studyjnych, z czego 5 uzyskało status złotych i 4 platynowych. Pochodzi z Łodzi, z rodziny o tradycjach muzycznych. Już jako trzylatek podjął próby nauki gry na skrzypcach, którą z resztą kontynuował później na łódzkiej Akademii Muzycznej. Pierwsze kroki w rapie zaczął stawiać mając 12 lat, a już dwa lata później wraz z kolegami założył swoją pierwszą grupę muzyczną.

Jego pierwsza płyta, „Masz to jak w banku”, ukazała się w 2001 roku. Co ciekawe, kontrakt płytowy zdobył przez przypadek – dzięki krótkiemu występowi na scenie klubu Prokadencja. Kontrakt gwarantowała wytwórnia Asfalt Records, z którą Ostrowski związany jest do dziś. Niecały rok zajęło mu odniesienie sukcesu komercyjnego. Dzięki płycie „Tabasko” wypłynął na szersze wody, a sama płyta została nominowana do Fryderyków. To właśnie stąd pochodzi jeden z najważniejszych utworów polskiej muzyki, „Kochana Polsko”. Nie ma żadnych wątpliwości, że O.S.T.R. jest świetnym obserwatorem tego, co dzieje się wokół i jak nikt inny w prostych słowach potrafi opowiedzieć o zmorach codziennego życia przeciętnego Kowalskiego.

Ostry przez kilka lat udzielał się w projektach innych muzyków, nie zapominając przy tym o działalności na własny rachunek, stawiając tym samym na półce kolejne wyróżnienia i statuetki, a przede wszystkim, z każdym kolejnym wydawnictwem, zyskując respekt słuchaczy i ludzi z branży. Jego ostatnimi ogromnymi sukcesami są wydawane rok po roku albumy „Kartagina”, „Podróż zwana życiem” oraz „Życie po śmierci” . Ten pierwszy, z 2014 roku, nagrany został z udziałem Marco Polo, amerykańsko-kanadyjskiego producenta, a całość dopełniona została wyjątkową oprawą graficzną. „Podróż zwana życiem”, wydana w lutym ubiegłego roku, oparta jest w głównej mierze na instrumentach elektronicznych, ale największą jej zaletą są do bólu szczere i bezkompromisowe teksty. Natomiast „Życie po śmierci” jest chyba najważniejszą płytą w dorobku Ostrego. Jest to swego rodzaju rozliczenie z chorobą, szczera opowieść o drodze przez piekło.